روز سربلندی
روز سربلندی.
۳۱ دسامبر در تاریخ معاصر آزربایجان روزی مهم، تاریخی و بسیار معنی داری است. روزی است که بعد از تجزیه آزربایجان به دو قسمت توسط روسیه و کشوری که بعدها ایران نام گرفت، ملت بزرگ آزربایجان در یک اقدام مدنی و سمبولیک اقدام به برچیدن سیمهای خارداری کردند که توسط اشغالگران آزربایجان برای جداسازی این پیکره یک پارچه در دو سوی رود آراز برپا گردیده بود.
در روز پایانی سال ۱۹۸۹ تعداد بسیاری از فعالان استقلال طلب در جمهوری سوسیالیستی آزربایجان که آن زمان جزئی از کشور شوروی محسوب می گشت با حرکت به سوی مرزساختگی بین آزربایجان شمالی و جنوبی اقدام به برچیدن سیم خاردارهای روس ساخته در مرز کردند و با شعارهای ملی اعلام کردند که مرزهای بیگانه ساز و غیر ملی را دیگر قبول ندارند و آزربایجان یک هستی یکپارچه و واحدی است که توسط دشمنان دو شقه شده است. در تاریخ معاصر این حرکت ملی چیزی بود که با حوادث بعد از خود در بیداری و آگاهی ملی آزربایجانیها و نیز در تسریع روند نابودی شوروی و نیز استقلال دوباره جمهوری آزربایجان نقش بسیار مهمی ایفا کرد. گرچه این اقدام نتوانست به طور رسمی آزربایجان دریده شده توسط اشغالگران را یکپارچه سازد ولی آرمان آزربایجانی یک پارچه و متحد را در اذهان و قلبهای بسیاری از تورکان آزربایجان را پایه ریزی کرد. آرمانی بزرگ و عشقی مقدس که بعد از گذشت ربع قرن گسترده تر ونیرومندتر نیز شده است.
۳۱ دسامبر روزی است که تمامی آزربایجانیها در هر کجای دنیا که هستند احساس می کنند شهروند معنوی آزربایجان متحد هستند و مرزهای استعمار ساخته را به هیچ می گیرند. آرمانی که تا کنون ثابت شده است که تنها راه و گزینه منطقی و ملی برای حفظ و پایداری حیات ملی آزربایجانی هاست. آرمانی که گرچه هنوز تحقق نیافته ولی باعث نشاط، هدفمندی و احساس هویت در زندگی سیاسی_ملی آزربایجانیها شده است. احساسی که علیرغم شیطنت دشمنان و جهل بسیاری از هم وطنان همچنان قدرتمند ترین عامل پیوند و همبستگی بین آزربایجانیها در امروز و فردای حیات ملی مان هست و خواهد بود.
